پیام رئیس جمهوری اسلامی ایران به کنکره بزرگداشت استاد سید محمد حسین شهریار ( شاعر ایران)

آذربايجان امروز:

بسم الله الرحمن الرحیم

ما شهریار کشور عشقیم، هوشدار                نتوان شکست کوکبه‌ی شهریار را

ایران، سرزمین شعر و اندیشه، عرفان و حماسه، همواره در پرتو رنگین زبان‌های گوناگون خود، جلوه‌گاهِ فرهنگِانسانی و الهی بوده است. در این میان، استاد شهریار،با تخلصی برگرفته از دیوان حافظ، نه تنها چراغ غزل فارسی را در روزگاری پرغبار روشن نگه داشت، بلکه با سروده‌های ترکی خود نیز، جان و جهان مردمان آذربایجان و سراسر ایران را به وجد آورد.

شهریار، شاعر زندگی بود؛ شاعری که با شعر زیست و با زبان دل، از انسان، عشق، ایمان و وطن گفت. او در کنار غزلیات فارسی، با منظومه‌ی ماندگار «حیدربابایه سلام» و دیگر اشعار ترکی‌اش، زبان مادری را به بلندای ادبیات جهانی رساند و نشان داد که شعر، مرز نمی‌شناسد؛ دل است که می‌سراید.

شعر شهریار، آینه‌ای است از ایران اسلامی با همه‌یرنگ‌ها، سلایق و گویش‌ها. او شاعری بود که در بطن جامعه زیست، با مردم بود، با دردها و شادی‌ها همراه شد، و از همین رو، کلامش به دل‌ها نشست. در اشعار آیینی‌اش، از «شب و علی» تا «مناجات»، می‌توان عمق ایمان و اخلاص را دید؛ و در اشعار عاشقانه‌اش، شور انسانی را لمس کرد.

آشنایی او با موسیقی، هم‌نشینی با اهل هنر، و حضور در متن جامعه، به شعرش لطافتی دوچندان بخشید. شهریار، وارث پرچمی بود که رودکی و فردوسی برافراشتند، و کلامی را پاس داشت که نظامی، مولوی،سعدی و حافظ آراسته  بودند.

بزرگداشت شهریار، بزرگداشت میراث مشترک همه‌ی ایرانیان است؛ میراثی که در آن عشق به انسان، احترام به تنوع فرهنگی، و ایمان به ارزش‌های والایانسانی جاریست. این کنگره، فرصتی‌ست برای تجلیل از شاعری که هم در زبان فارسی و هم در زبان ترکی،آثاری آفرید که نسل‌ها را به هم پیوند می‌دهد.

نام‌گذاری روز درگذشت استاد شهریار به عنوان «روز ملی شعر و ادب فارسی»، نمادی از پیوند زبان و فرهنگ در ایران است؛ پیوندی که شهریار با شعر خود، آن را ژرف‌تر و گسترده‌تر ساخت. او نشان داد که زبان فارسی،زبان وحدت و اندیشه است، و زبان ترکی، زبان احساس و پیوند؛ و هر دو در شعر او، به زیبایی در کنار هم نشسته‌اند.

اینجانب، ضمن گرامی‌داشت یاد و نام استاد شهریار و سپاس از برگزارکنندگان این کنگره بین‌المللی، یقین دارم چراغ شعر و اندیشه در این سرزمین، همچنان روشن خواهند؛ چراغی که پیام ایمان، عشق، صلح و هم‌زیستی را به جهان مخابره می‌کند.

سخن را با قطعه‌ای از منظومه‌ی «حیدربابا» به پایان می‌برم؛ قطعه‌ای که پیام زندگی و امید را در خود دارد:

حیدربابا، سنین گویلون شاد اولسون

دونیا وارکن، آغزون دولو داد اولسون

سننن گئچن تانیش اولسون، یاد اولسون

دینه منیم شاعر اوغلوم، شهریار

بیر عمر دور، غم اوستونه غم قالار

مسعود پزشکیان : رئیس جمهور ۲۷ شهریور ماه ۱۴۰۴